Ostatnio zaniedbałam się dziennikowo – jadłospisowo…. Za to aktualizuję wpisy dotyczące diet, kulinariów, ajwen na tropie itd. Nie idzie to jakoś szybko, ale idzie powolutku małymi kroczkami do przodu. Pewnie niektórym w to ciężko uwierzyć, ale piszę to sama, umieszczam to sama, śledztwa prowadzę sama, zdjęcia robię sama, filmy składam sama, sama zarządzam, sama koordynuję, sama piszę szkolenia, sama wpadam na te wszystkie pomysły. Czasami zastanawiam się jak ja to wszystko ogarniam. Poza stroną są jeszcze pacjenci, diety, szkolenia, no i rodzina.

Ostatnio sporo się w moim życiu wydarzyło, pewne rzeczy szybko nadeszły i zaskoczyły. Kupiłam samochód, tak sobie pewnego dnia poszłam do salonu, miła pani namówiła to kupiłam. Teraz zastanawiam się skąd wziąć ostatnie brakujące pieniądze na pierwszą wpłatę leasingu. Stale sobie powtarzam, że jakoś się uda, a samochód zbytek, ale w końcu po 22 latach pracy zawodowej coś się chce mieć od życia i chyba coś z tym kryzysem wieku średniego jest na rzeczy. Rok 2014 należy do moich najcięższych, najpracowitszych, najmniej przespanych i najmniej odpoczywanych. Jeszcze nigdy nie pracowałam tak dużo, ale nie narzekam, wiem po co to robię. Za pracą idą pieniądze, przy okazji spełniam jakąś swoją misję, widzę jak wpływam na otoczenie dalsze i bliższe, buduję nową rzeczywistość dietetyczną, zmieniam coś mam nadzieję na lepsze, przynajmniej u tych co chcą słuchać.

Coś po sobie pozostawiam. Pieniądze dzielę między przyjemności, czyli korzystanie z życia, a inwestowanie i mam nadzieję że zaczynam znajdować złoty środek. Nie chciałabym się „dorobić” i właśnie wtedy zejść z tego świata, kiedy właśnie zamierzałam zacząć korzystać.

Jednocześnie ten rok jest tym, w którym postanowiłam również zadbać o siebie, częściej nie miewam komórki przy sobie, zdarza się coraz częściej, że jej nie odbieram, jak już mam wolne – to mam, 2 tygodnie lub miesiąc i nie przeliczam na kasę „ile tracę”, kupiłam sobie samochód bo miałam taki „kaprys”, z salonu, taki jaki chciałam, ze wszystkimi akcesoriami jakie chciałam, dało mi to wielka radość i nie myślę o tym, że auto traci w pierwszym roku najwięcej, nie przeliczam, chcę się cieszyć.

Zdarza mi się coraz częściej kupić ładne rzeczy, sukienki, buty, marynarki, nawet je czasami zakładam. Polubiłam inne stroje niż sportowe.

Kupiliśmy motor. Nie wiem jak to się stało, to dopiero musi być kryzys wieku średniego, zawsze byłam przeciwnikiem, a teraz wyobrażam sobie siebie w skórkach, jak jedziemy z mężem i znajomymi z sakwami na drugi koniec Polski. To fantastyczne uczucie przynależności do grupy fanów motocykli, czoperów oczywiście, bo my już tacy młodzi nie są. Dzisiaj postanowiłam zrobić prawo jazdy na motor na wiosnę, czym wprawiłam w osłupienie siebie i męża. Ajwen na czoperze, to będzie widok… wyczekujcie 🙂

Mój mózg przeżywa chyba jakąś biochemiczną zmianę, coś odchodzi, coś przychodzi, coś się podoba co się kiedyś nie podobało, zmieniają się wartości, zmieniają się priorytety.

Polecam również post: Ajwen marzy i realizuje.