Hipoglikemia – co warto wiedzieć?
Hipoglikemia (inaczej zwana niedocukrzeniem) to stan, w którym rozpoznaje się gwałtowny spadek poziomu glukozy we krwi. Występuje on u diabetyków, lecz może pojawić się również u osób, które nie są cukrzykami, w postaci hipoglikemii reaktywnej.
Hipoglikemia to stan charakteryzujący się zaburzoną gospodarką węglowodanową w organizmie. Pojawia się w momencie, gdy poziom glukozy we krwi spada poniżej 70 miligramów na decylitr. Towarzyszą temu konkretne objawy kliniczne, które w konsekwencji mogą doprowadzić do śpiączki, a finalnie do zgonu. Najczęściej występuje u pacjentów borykających się z cukrzycą typu 1 i 2 oraz u kobiet w ciąży, a także u osób dotkniętych wszelkiego rodzaju guzami trzustki.
Hipoglikemia jest powikłaniem leczenia cukrzycy stanowiącym potencjalne zagrożenie dla życia – zwłaszcza u chorych leczonych insuliną.
Przyczyny
Stan hipoglikemii może być indukowany na skutek przyjmowania zbyt dużej ilości insuliny w trakcie leczenia choroby cukrzycowej. Hipoglikemia to niejednokrotnie również efekt restrykcyjnych diet, w tym głodówek, a także niedożywienia organizmu.
Objawy
Do najbardziej rozpoznawalnych objawów tego stanu zaliczamy:
- drżenie rąk,
- potliwość całego ciała,
- zaburzenia koncentracji,
- napady głodu,
- bóle i zawroty głowy,
- nudności, wymioty,
- tachykardia (przyśpieszona akcja serca),
- podwójne widzenie,
- ogólne rozdrażnienie,
- senność, a nawet śpiączka,
- zaburzenia koordynacji ruchowej.
Hipoglikemia reaktywna
Hipoglikemia reaktywna objawia się niskim poziomem glukozy we krwi. Występuje u osób niechorujących na cukrzycę (zazwyczaj będących w stanie przedcukrzycowym lub insulinooporności tkanek) w ciągu 3–5 godzin po spożyciu posiłku, najczęściej obfitującego w wysoką zawartość węglowodanów, a małą ilość tłuszczów. Ten rodzaj hipoglikemii objawia się w sposób typowy dla niskiego stężenia glukozy (dodatkowo pojawia się ból żołądka, mdłości, zimne palce lub nos).
Hipoglikemia a sposób żywienia
Przy hipoglikemii posiłki należy spożywać regularnie, bez pośpiechu, a także trzeba je dokładnie przeżuwać. Liczba posiłków oraz odstęp między nimi to kwestia indywidualna. Nie zaleca się jednak długich przerw, a w żadnych wypadku – omijania posiłków, głodówek i postów typu intermittent fasting (IF). Zapobiegamy w ten sposób nagłemu spadkowi stężenia glukozy we krwi.
Warto wprowadzić do swojego codziennego menu śniadania białkowo-tłuszczowe. Dzięki minimalnej zawartości węglowodanów nie spowodowują one nagłego wyrzutu insuliny już z samego rana, a co za tym idzie – spadku glukozy we krwi. Istotne jest to, że każdy ma inną tolerancję produktów węglowodanowych, a w związku z tym należy ostrożnie wprowadzać je do diety i od razu reagować na niepożądane objawy. Najważniejsze, by kierować się małymi porcjami, które wraz z posiłkami można stopniowo zwiększać.
Warto również wspomnieć o znakomitym działaniu aktywności fizycznej w kontekście zwalczania hipoglikemii reaktywnej. Odpowiednio dobrany trening, najlepiej odbywający się w godzinach porannych, doprowadzi do uregulowania poziomu glukozy we krwi.
JEŚLI COŚ CIĘ NIEPOKOI, SKONSULTUJ SIĘ Z DIETETYKIEM KLINICZNYM AJWEN
Autor
Jagoda Kłębek
Hipoglikemia (inaczej zwana niedocukrzeniem) to stan, w którym rozpoznaje się gwałtowny spadek poziomu glukozy we krwi. Występuje on u diabetyków, lecz może pojawić się również u osób, które nie są cukrzykami, w postaci hipoglikemii reaktywnej.
Hipoglikemia to stan charakteryzujący się zaburzoną gospodarką węglowodanową w organizmie. Pojawia się w momencie, gdy poziom glukozy we krwi spada poniżej 70 miligramów na decylitr. Towarzyszą temu konkretne objawy kliniczne, które w konsekwencji mogą doprowadzić do śpiączki, a finalnie do zgonu. Najczęściej występuje u pacjentów borykających się z cukrzycą typu 1 i 2 oraz u kobiet w ciąży, a także u osób dotkniętych wszelkiego rodzaju guzami trzustki.
Hipoglikemia jest powikłaniem leczenia cukrzycy stanowiącym potencjalne zagrożenie dla życia – zwłaszcza u chorych leczonych insuliną.
Przyczyny
Stan hipoglikemii może być indukowany na skutek przyjmowania zbyt dużej ilości insuliny w trakcie leczenia choroby cukrzycowej. Hipoglikemia to niejednokrotnie również efekt restrykcyjnych diet, w tym głodówek, a także niedożywienia organizmu.
Objawy
Do najbardziej rozpoznawalnych objawów tego stanu zaliczamy:
- drżenie rąk,
- potliwość całego ciała,
- zaburzenia koncentracji,
- napady głodu,
- bóle i zawroty głowy,
- nudności, wymioty,
- tachykardia (przyśpieszona akcja serca),
- podwójne widzenie,
- ogólne rozdrażnienie,
- senność, a nawet śpiączka,
- zaburzenia koordynacji ruchowej.
Hipoglikemia reaktywna
Hipoglikemia reaktywna objawia się niskim poziomem glukozy we krwi. Występuje u osób niechorujących na cukrzycę (zazwyczaj będących w stanie przedcukrzycowym lub insulinooporności tkanek) w ciągu 3–5 godzin po spożyciu posiłku, najczęściej obfitującego w wysoką zawartość węglowodanów, a małą ilość tłuszczów. Ten rodzaj hipoglikemii objawia się w sposób typowy dla niskiego stężenia glukozy (dodatkowo pojawia się ból żołądka, mdłości, zimne palce lub nos).
Hipoglikemia a sposób żywienia
Przy hipoglikemii posiłki należy spożywać regularnie, bez pośpiechu, a także trzeba je dokładnie przeżuwać. Liczba posiłków oraz odstęp między nimi to kwestia indywidualna. Nie zaleca się jednak długich przerw, a w żadnych wypadku – omijania posiłków, głodówek i postów typu intermittent fasting (IF). Zapobiegamy w ten sposób nagłemu spadkowi stężenia glukozy we krwi.
Warto wprowadzić do swojego codziennego menu śniadania białkowo-tłuszczowe. Dzięki minimalnej zawartości węglowodanów nie spowodowują one nagłego wyrzutu insuliny już z samego rana, a co za tym idzie – spadku glukozy we krwi. Istotne jest to, że każdy ma inną tolerancję produktów węglowodanowych, a w związku z tym należy ostrożnie wprowadzać je do diety i od razu reagować na niepożądane objawy. Najważniejsze, by kierować się małymi porcjami, które wraz z posiłkami można stopniowo zwiększać.
Warto również wspomnieć o znakomitym działaniu aktywności fizycznej w kontekście zwalczania hipoglikemii reaktywnej. Odpowiednio dobrany trening, najlepiej odbywający się w godzinach porannych, doprowadzi do uregulowania poziomu glukozy we krwi.
JEŚLI COŚ CIĘ NIEPOKOI, SKONSULTUJ SIĘ Z DIETETYKIEM KLINICZNYM AJWEN
Autor
Tagi
Komentarzy: 1
Pozostaw komentarz
Trzeba się zalogować, aby dodawać komentarze.
Podobne tematy
Soki owocowe – pić czy nie pić?
Soki owocowe to jedne z najczęściej wybieranych napojów, zwłaszcza przez dzieci. Większość osób uznaje je za zdrowe zamienniki kolorowych napojów gazowanych i źródło cennych witamin oraz składników mineralnych. Czy faktycznie soki są takie zdrowe? Sprawdźmy, co…
WIĘCEJ >Dieta FODMAP – na czym polega?
Czym charakteryzuje się dieta FODMAP i czy każdy może ją stosować? Rozwiewamy wątpliwości na ten temat. Dieta FODMAP to leczenie żywieniowe stosowane najczęściej w zespole jelita drażliwego (IBS), a czasem także w zespole przerostu bakteryjnego…
WIĘCEJ >Awokado – dlaczego warto po nie sięgać?
Awokado to jedno z najczęściej spożywanych owoców na całym świecie, choć przez wielu nadal jest zaliczane do grupy warzyw. Sprawdź, co warto wiedzieć na jego temat i dlaczego warto po nie sięgać. Bez wątpienia awokado…
WIĘCEJ >Dieta przeciwzapalna – na czym polega?
Stan zapalny to bez wątpienia przyczyna większości chorób, a także problemów z odchudzaniem. Sprawdź, czym jest stan zapalny, gdzie szukać jego przyczyn i na czym polega dieta przeciwzapalna. Czym jest stan zapalny? Stan zapalny to…
WIĘCEJ >
Dzień dobry,
Podczas rutynowych badań lekarskich, miałam wykonane badanie B-HbA1c. Wynik to :26*L (nie mam jednostek, taki wynik podało mi mailowo labolatorium. Nie mam stwierdzonej cukrzycy i insulinooporności, choć nie ukrywam, że nigdy tego nie badałam. Z tego co widzę, wynik jest zaniżony co świadczy o hipoglikemii. Dodam, że mój lekarz rodzinny widział wyniki i powiedział, że wszystko jest okej. Czy wynik faktycznie jest niepokojący? Co powinnam w takiej sytuacji zrobić?
Pozdrawiam:)