Teraz niemal każdy jest ekspertem od diety, kulinariów albo od mody. Nawet jeśli ktoś się nie zna, to i tak po jakimś czasie doradza tak, jakby już wszystko wiedział. Tak samo jest, jeśli chodzi o porady dietetyczne.

Grupy tematyczne na Facebooku czy fora internetowe żyją własnym życiem. Trudno jest nad tym wszystkim panować. Jak komuś doradzisz, to albo cię skrytykują, albo zapytają jeszcze 10 innych osób, aby na koniec wybrać tę odpowiedź, która jest dla nas najwygodniejsza.

Tryb obserwator

Czasami zastanawiam się, czy to nie jest marnowanie czasu… Myślę nad przejściem w tryb obserwatora. Czasami coś wtrącę, coś opublikuję, kto chce, ten skorzysta. Nie będę się tłumaczyć, dlaczego tak, a nie inaczej, nie będę się odnosić i konfrontować z innymi artykułami, badaniami, publikacjami. Kiedy napiszę coś o glutenie, 20 osób podeśle mi
„sponsorowany” artykuł z wątpliwego źródła i prosi, aby się do tego odnieść. Kiedy wspomnę o protokole AI, usłyszę że nie do końca jestem zdrowa na umyśle, bo przecież jak można tak jeść i żyć. Jeśli wypowiem się o czymś z własnego doświadczenia, pojawia się prośba o źródła i badania. Kiedy podsyłam link, wielu osobom nie chce się nawet do niego zajrzeć. Czasami myślę, że niektórym nie zależy na przeczytaniu i spróbowaniu, lecz na szukaniu dziury w całym, szukaniu kontrargumentów i potwierdzenia, że to nie jest prawda. Tak się po prostu żyje wygodniej i nie trzeba wychodzić poza swoją strefę komfortu.

Pamiętaj!

Każdy jest inny, każdy jest indywidualną jednostką i internetowe porady w stylu: „Pani Kowalskiej pomogło to czy tamto” mogą się odnosić wyłącznie do tej pani. Staram się przekazywać wiedzę z mojego gabinetu, widzę, co działa, a co nie, dzielę się swoim doświadczeniem, odkrywam swoją wiedzę. Pokazuję moje życie, moje posiłki i mój styl życia. Kto chce, niech korzysta. Jeśli dla kogoś jestem motywacją, przykładem, wzorem, źródłem wiarygodniej wiedzy – proszę bardzo. Nie będę już jednak polemizować, wymieniać zdań, udowadniać, odnosić się do czegoś. Szkoda czasu.

Po prostu publikuję!

Chcesz to czytaj, korzystaj, wypróbuj. Może akurat tobie pomoże to tak, jak mi i wielu moim pacjentom. Jeśli nie, może robisz błąd, coś źle zrozumiałeś albo akurat nie jest to dla ciebie. Pamiętaj, jeśli coś nie działa, skorzystaj z indywidualnej porady. Wujek Google nie zawsze powie prawdę. Później powstają nieporozumienia w stylu: dieta paleo niszczy hormony, dieta paleo to low carb, nie wolno jadać wieczorem węglowodanów, dieta paleo to tylko smażony boczek, co robię źle, skoro wszystko robię dobrze, mam zaparcia, nie chudnę – co robić?

Jedna miarka

Dieta powinna być indywidualnie dopasowana. Nie zamykajmy się w żadnych ramach! Nie można wszystkiego policzyć od miarki, nie wszystko jest białe lub czarne. Poza tym dieta i zmiana stylu życia to proces! Długotrwały, zmieniający się w czasie, ewoluujący, intuicyjny. To nie matematyka i plan od poniedziałku do piątku. Naucz się słuchać własnego ciała, ale najpierw je „napraw”. A to wymaga trudu.

Moje źródło wiedzy

Podstawą jest dla mnie pacjent i praca z nim, ale korzystam również z literatury anglojęzycznej, kupuję książki na Amazonie, na kindla, biorę udział w wirtualnych seminariach. Moimi mentorami są: Nora Gedgaudas, Chris Kresser, Amy Myers, Tom O’Bryan, Terry Wahls, Robb Wolf, Joseph Mercola.

Polecam film:

Prawa autorskie – zapoznaj się!