Choroba Gravesa–Basedowa – co robić?

Choroba Gravesa–Basedowa to choroba autoimmunologiczna, czyli układu immunologicznego, a nie tarczycy samej w sobie. Przejawia się tym, że nieprawidłowo działający układ odpornościowy atakuje tarczycę. W tym przypadku jest ona pobudzana do nadmiernej produkcji hormonów.

Przyczyny

Jak w każdej chorobie autoimmunologicznej, przyczyny tej choroby są złożone i istnieje wiele czynników, które mogą ją wywołać. Należą do nich czynniki genetyczne, immunizacyjne i środowiskowe.

Czynniki genetyczne nie zostały do końca poznane, chodzi głównie o geny, które uczestniczą w sterowaniu układem odpornościowym. Często chorobę Gravesa–Basedowa obserwuje się w tej samej rodzinie lub jej członkowie borykają się z innymi chorobami autoimmunologicznymi. Z tego powodu można mówić o dziedziczeniu predyspozycji do tego schorzenia, ale należy pamiętać, że uwarunkowania genetyczne nie muszą prowadzić do zachorowania.

Obejrzyj film: Choroby autoimmunologiczne

Natomiast pod wpływem stresu i czynników środowiskowych łatwiej dochodzi do zaburzenia równowagi i aktywacji układu odpornościowego. Nadmiernie pobudzony układ odpornościowy zaczyna atakować tarczycę. Do czynników środowiskowych zalicza się też zmiany hormonalne, np. takie jakie występują po ciąży.

Znaczenie ma też zakażenie wirusami lub bakteriami, które są podobne do tkanki tarczycy i dlatego jest ona atakowana.

Objawy

Najczęściej występujące objawy tej choroby to:

• niezamierzona utrata masy ciała (przez to, że zwiększa się metabolizm),
• odczuwanie zdenerwowania i niepokoju,
• wahania nastroju (najczęściej są to bardzo skrajne nastroje – od euforii po stany depresyjne),
• pobudzenie, ale jednocześnie trudności z koncentracją i pamięcią,
• zaburzenia miesiączkowania (m.in. nadmierne krwawienia, cykle wydłużone lub skrócone),
• osłabienie mięśni, szczególnie nóg, napięcie mięśni pleców,
• tachykardia i kołatanie serca (długotrwała nadczynność może nawet doprowadzić do przerostu mięśnia sercowego),
• wysokie ciśnienie krwi,
• dolegliwości ze strony układu pokarmowego (np. biegunki).

W chorobie Gravesa–Basedowa występuje też schorzenie oczu – orbitopatia tarczycowa. Może ona przebiegać łagodnie i obejmować łzawienie oczu i uczucie obecności ciała obcego w oku, ale może też mieć postać ciężką, kiedy dochodzi do upośledzenia widzenia, a nawet utraty wzroku.

Jakie badania warto wykonać?

Przede wszystkim warto zbadać TSH, FT3 i FT4 oraz przeciwciała a-TRAB – przeciwciała przeciwko receptorowi TSH. Powinno się także zrobić USG tarczycy.

Sprawdź: Dlaczego samo TSH nie wystarczy?

W przypadku nadczynności poziom TSH jest obniżony, a wolnych hormonów – FT3 i FT4 – podwyższony.

Leczenie

Mimo że nadczynność tarczycy występuje rzadziej niż niedoczynność, to jej leczenie jest trudniejsze. Obejmuje ono stosowanie leków, operację usunięcia tarczycy oraz przyjmowanie radioaktywnego jodu.

Do czego prowadzi choroba Gravesa–Basedowa?

Nieleczona nadczynność może prowadzić do wielu problemów zdrowotnych, m.in. negatywnie wpływa na żeńskie organy płciowe, stawy, skórę, układ sercowo-naczyniowy i kości.

Co można zrobić?

Bardzo ważne jest włączenie odpowiedniego leczenia. Warto jednak całościowo zadbać o organizm, jak w przypadku każdej choroby autoimmunologicznej.

Znaczenie będzie miała tu dieta, która powinna być gęsto odżywcza i powinna dostarczać składniki odżywcze. Należy wyeliminować z diety produkty przetworzone i działające prozapalnie (gluten, strączki, produkty mleczne – kwestia indywidualna). Więcej o diecie w chorobie Gravesa–Basedowa mówiłam w filmie na naszym kanale na Youtubie.

Pomocna może być również suplementacja. Powinna być dobra indywidualnie na podstawie wyników badań i powinna skupiać się na wyrównaniu niedoborów. Warto też uwzględnić przeciwzapalną suplementację, czyli m.in. kwasy omega-3 i witaminę D3 oraz antyoksydanty, takie jak selen, cynk, witamina E.

Sprawdź jeszcze: Dieta przeciwzapalna – na czym polega?

Znaczenie ma także styl życia, unikanie stresu czy znalezienie sposobu na radzenie sobie z nim. Pomocne może być przebywanie na świeżym powietrzu wśród przyrody. Pozwala to też na korzystanie z naturalnego światła słonecznego, które ma bardzo duże znaczenie w kontekście regulacji gospodarki hormonalnej. Należy dbać zarówno o zwiększanie ekspozycji na światło słoneczne, jak i o zmniejszanie ekspozycji na światło niebieskie z telefonów, komputera, telewizji – zwłaszcza w godzinach wieczornych. Będzie to miało wpływ na sen, a ten ma ogromne znaczenie dla działania układu immunologicznego.

Polecamy: Zaburzenia hormonalne u kobiet i mężczyzn

PAMIĘTAJ!

JEŚLI POTRZEBUJESZ POMOCY, SKONSULTUJ SIĘ Z DIETETYKIEM KLINICZNYM AJWEN

Prawa autorskie – zapoznaj się!